Rody wilanowsko-powsińsko-cieciszewskie | Urzecze - podwarszawski mikroregion etnograficzny

Kącik genealogiczny Danuty Bekalarek

Danuta Bekalarek z domu Nowosielska pochodzi z Powsinka, do którego z Urzecza prowadziła stara poolęderska trytwa (dzisiejsza ul. Vogla). Jej rodzina zamieszkuje rozliczne miejscowości nadwiślańskiego Urzecza od wielu pokoleń. Pani Danuta jest pasjonatką genealogii i naszej małej ojczyzny. Na łamach niniejszej strony podzieli się z nami swoją wiedzą za co jej bardzo dziękujemy!

W tym miejscu sukcesywnie zamieszczane będą opracowania genealogiczne poszczególnych rodzin wywodzących się z północno-zachodniego skraju Urzecza, tj. z parafii Wilanów, Powsin i Cieciszew (Słomczyn). Poznamy m.in. przodków: Bogdanów, Bojańczyków, Borowskich, Czasaków, Dąbrowskich, Gassów, Gołąbków, Guttów, Jarosińskich, Kazubskich, Komosów, Kopytów, Królaków, Krysów, Latoszków, Magdziarzów, Malczyków, Marczaków, Masiaków, Matyjasiaków, Molaków, Nogalów, Osęków, Osuchów, Rosłonów, Rybarczyków, Skoczków, Słowików, Trzochów, Uśniackich, Utratów, Wiewiórów… I wielu innych rodzin z interesującej nas części Urzecza. Do badań częściowo wykorzystane zostaną zasoby metrykalne z parafii sąsiednich, tj. ze Służewa, Jazgarzewa, Karczewa czy Góry Kalwarii.

Dewiza p. Danuty brzmi: O Pałacu Wilanowskim i jego właścicielach powiedziano już wszystko lub prawie wszystko. Dlaczego nie spróbować powiedzieć coś o zwykłych ludziach, którzy zamieszkiwali wokół? Zgadzamy się z tym całkowicie…

Wszystkie opisy oparte są o własne, subiektywne przemyślenia Autorki wynikające z długoletniego doświadczenia pracy z materiałami archiwalnymi. Czasami uzupełnione zostaną przez uwagi, komentarze dr. Ł. M. Stanaszka, w szczególności w przypadku etymologi nazwisk i miejscowości, a także fakty wynikające z badań genetycznych.

Należy podkreślić, że wnikliwa genealogia jest nam bardzo pomocna przy opracowaniach genetycznych rodzin, jako że wiele z tutejszych nazwisk miało charakter niestały (przezwiskowy). Dziś już wiemy np. że Marczakowie to Kopytowie, a Kielakowie i Pyrkowie to Grzankowie vel Grzaneccy…

Jeśli chodzi o kwestie techniczne opisów to rok, przy którym napisano ok. (około) jest rokiem estymowanym. Nie zawsze będą to lata równe (np. 1720-30), ponieważ inne dane źródłowe (np. świadkowanie do chrztów) pozwalają na bardziej precyzyjne określenie zdarzenia (np. zgonu). Będziemy zatem pisać doprecyzowaną datę, np. ok. 1712-1762. Użycie „ok” przed precyzyjnym rokiem dopełnia informację, że nie została znaleziona w tym wypadku konkretna metryka.