Kłosowie pojawili się na Urzeczu zapewne już w 2 połowie XVI wieku. Źródła historyczne wymieniają niejakiego Albertusa Klossa, który w 1580 roku jest zarządcą królewszczyzny Okrzeszyn. Nie wiadomo jednak czy jest on bezpośrednio związany z rodziną Kłosów. Najstarsze cieciszewskie źródła metrykalne wymieniają Pawła Kłosa z Okrzeszyna, który w 1660 roku żeni się z Katarzyną (córką Jana Bogdana z Sosnki) oraz Adama Kłosa z Powsina, którego córka w 1662 roku świadkuje na ślubie Wojciecha Waskowicza z Opaczy z Reginą Zych z Chabdzina.
Na przełomie XVII i XVIII wieku rodzina Kłosów rozprzestrzeniła się po okolicy, a nazwisko to jest odnotowywane nie tylko w Okrzeszynie, Powsinie, ale też w Bielawie. I tak na przykład w 1687 roku Feliks Kłos z Bielawy jest świadkiem na ślubie Józefa Jakubaka z zawiślańskiego Gusina z Elżbietą Kawką z Chabdzinka. Potwierdzeniem na to, że rodzina Kłosów od dawna zakorzeniona jest na Urzeczu są liczne śluby i urodzenia osób o tym nazwisku w 1 połowie XVIII wieku. Najbardziej znaczącym potomkiem Kłosów z Okrzeszyna, a później z Powsina jest Kazimierz Kłos urodzony ok. 1707, a zmarły po 1771 roku, który ożenił się dwa razy: w 1729 roku z Zofią Jarówną (ok. 1710-ok. 1748), a w 1748 roku z Krystyną Masiakówną (ok. 1728-?). Po Kazimierzu Kłosie i jego pierwszej żonie pozostało dwóch synów: Mateusz i Marek. Natomiast po drugiej żonie Krystynie Masiakównej pozostali dwaj synowie: Jan i Walenty, którzy są przodkami obecnie żyjących przebadanych genetycznie Kłosów z Powsina i Latoszek.
Pierwsza przebadana linia Kłosów wywodzi się od Jana Kłosa zwanego też Kłosiewiczem (1749-po 1778) żonatego w 1772 roku z Małgorzatą Styrnikówną (ok. 1750-?), natomiast druga linia – od Walentego Kłosa (1751-1812) i jego żony Martyna/Marcjanny Czaplanki (1757-1728).
oprac. Danuta Bekalarek
Wyniki testów DNA obydwu linii Kłosów pokazały, że prawdopodobnie przynależą oni do jednej z odmian GRUPY ZACHODNIOSŁOWIAŃSKIEJ, będącej słowiańską częścią wielkiej haplogrupy R1a spod mutacji L260, dość charakterystycznej dla rdzennej ludności mazowieckiej.
W bazie danych FTDNA znaleziono ponad 240 osób o identycznych lub różniących się zaledwie jedną mutacją 12 markerach. Nosiły one w szczególności słowiańskie, ale też i germańskie nazwiska, wywodząc się głównie z Polski i wschodnich Niemiec (prawdopodobnie zasymilowana ludność słowiańska). Na Urzeczu identyczny wynik posiadali Goździkowscy z Jazgarzewa, a różniący się jedną mutacją – Kozłowscy z Nadbrzeża z zupełnie innej gałęzi rodowej R1a (YP1361). Ustalenie bliższych pokrewieństw z w/w rodzinami nie jest możliwe na tym poziomie testu, dlatego też niezbędne w przyszłości jest rozpoznanie konkretnej mutacji (SNP) charakterystycznej dla tej rodziny.