Rodzina Sankowskich zamieszkiwała nadwiślański Czerniaków przynajmniej od XVII wieku.
Wyniki testu DNA przedstawiciela rodziny Sankowskich pokazały, że przynależy on do dość częstej na Urzeczu haplogrupy E1b, określanej przez nas jako GRUPA ŚRÓDZIEMNOMORSKA. Przodkowie Sankowskich być może przybyli do południowej Polski z terenów Rumunii lub Bałkanów, jako tzw. wołosi, zajmujący się w szczególności wyspecjalizowanym pasterstwem górskim. Niewykluczone, że na Urzecze dotarli oni Wisłą jako flisacy (oryle) lub też jako robotnicy sezonowi (bandosi). Możliwe też, że osiedlenie się Sankowskich nad Wisłą ma związek z funkcjonowaniem w średniowieczu szlaku wołowego z Zachodu na Ruś lub też Komorą Solną w Górze Kalwarii.
W teście uwzględniającym 12 markerów w bazie danych FTDNA znaleziono 10 osób o identycznym profilu genetycznym. Nosiły one w znakomitej większości nazwiska łacińsko-germańskie i wywodziły się w szczególności z Niemiec, Anglii. Niewykluczone zatem, że rodzina bardziej niż z Wołochami miała związek z osadnictwem olęderskim z północy, a Sankowscy są dalekimi potomkami legionistów rzymskich osiadłych w północnych prowincjach Imperium (Fryzja, Wyspy Brytyjskie). Nie wykluczone też, że Szynkiewiczowie z Czerska i rodzina Ssymank mają wspólne pochodzenie, co jednak pokażą dalsze testy (rozpoznanie mutacji SNP).