Rodzina Pałysków prawdopodobnie wywodziła się z Królewskiego Lasa w parafii Czersk, gdzie przedstawiciele tego rodu pisali się w XVII w. Pałysz, Palis lub Paliß. Na początku następnego stulecia Wit i Jakub Pałysowie vel Pałyskowie przenieśli się spod Czerska do pobliskiego Żelawina (Kępa Gliniecka), leżącego nad Wisłą naprzeciw Góry Kalwarii. Następnie część tej rodziny osiedliła się w Ostrówcu, Rosłonkach i w Podłęczu.
Wyniki testu DNA przedstawiciela rodziny Pałysków z Kępy Glinieckiej pokazały, że przynależy on do GRUPY POŁUDNIOWOBAŁTYCKIEJ 2, będącej częścią znacznie szerszej „północnej” odmiany haplogrupy R1a. Można założyć, że przodkowie Pałysków przybyli na Urzecze z terenów Prus Wschodnich (Mazury), jako tzw. olędrzy.
W bazie danych FTDNA znaleziono tylko 10 osób, których profil genetyczny różnił się zaledwie jedną mutacją. Były to w szczególności osoby o nazwiskach łacińsko-germańskich (Linzbauer, Niedrig, Oehlschlager, Selische, Wells), jak i bałtyjsko-słowiańskich (Labinsky, 2 x Milewski, Rakan, Rusnyk). Na tym poziomie testu ustalenie bliższych pokrewieństw z w/w rodzinami nie jest możliwe.