Nazwisko przez wieki przybierało różne formy (Masny, Maśny, Maśnik, Maśniak, Maśniczek) stanowiąc przymiotnikowe określenie (tłusty, żyzny, bogaty, drogi, mądry, przebiegły, niezgodny), niewątpliwie skierowane do konkretnej osoby (przodka o takich a nie innych cechach charakteru). W Polsce określenie „masny” funkcjonowało przede wszystkim w Małopolsce i na Mazowszu. Warto odnotować, że na terenie parafii kołbielskiej to przydomkowe nazwisko ma charakter niezwykle trwały, niezmienny od połowy XVII wieku.
Ryc. 1 Człowiekówka par. Kołbiel, 1670 r. Akt urodzenia Zofii, córki Michała Masny.
Chłopska rodzina Masnych była rozrodzona w okolicy Kołbieli już w XVII stuleciu. W Sufczynie mieszkał Adam (ur. ok. 1640), w Gadce – Józef (ur. ok. 1645), w Woli Sufczyńskiej – Grzegorz (ur. ok. 1640), w Kołbieli – Marcin (ur. ok. 1645), a w Człowiekówce/Człekówce – Michał (ur. ok. 1640), którego rodzina osiedliła się następnie w Regucie, dając początek przebadanej genetycznie gałęzi Masnych. Najstarszym znanym przodkiem przebadanej genetycznie rodziny jest Michał Masny (1778-1833), gospodarz z Reguta. Jego synem był z kolei Ignacy (1816-1855), zaś wnukiem – Szymon Masny (1845-1880).
Ryc. 2 Jan Masny (ur. 1879), syn Szymona, w 1942 roku.
Ryc. 3 Po lewej Marian Masny (ur. 1906), syn Jana, z prezydentem Ignacym Mościckim, 1930 r.
Z terenu Urzecza znane jest w pierwszej połowie XVIII wieku nazwisko Masiak, Masik z okolic Powsina, mające swych przedstawicieli do dziś (nieprzebadani genetycznie). Z Żelawina, siedliska rodziny Gawinów i Stanaszków, znany jest Jan Masiak (ur. ok. 1645), który z żoną Agnieszką doczekał się tu w 1672 roku syna Pawła. Nie ma jednak póki co żadnej pewności czy miał on związek z rodziną Masnych z parafii kołbielskiej.
Ryc. 4 Żelawin par. Góra Kalwaria (Nowa Jerozolima). Akt chrztu Pawła Masiaka, syna Jana i Agnieszki, z 1672 roku.