Rodzina Ejnebergów, zapisywanych też jako Eneberg lub Hejneberg, przynajmniej od końca XVIII wieku związana była z Sambodziem na południowo-wschodnim Urzeczu. Tradycyjnie trudnili się młynarstwem, zajęciem charakterystycznym dla osadników olęderskich, z których zapewne się wywodzili. Byli właścicielami licznych wiatraków w okolicy, m.in. w Rębkowie, Woli Łaskarzewskiej, Sambodziu. Na pewno natomiast już w XVIII wieku Ejnebergowie byli całkowicie spolonizowani, o czym świadczą ich imiona i zawierane małżeństwa. Najstarszym przodkiem przebadanej gałęzi rodu był Wojciech Ejneberg (ur. ok. 1770) żonaty z Zofią Kossakowską. Ich syn Walenty (1804-1870), żonaty z Anną z Zarębów, był podobnie jak przodkowie kolonistą i młynarzem. Od niego pochodzi większość gałęzi rodowych, w tym przez nas przebadana.
Wyniki testu DNA pokazały, że Ejnebergowie z Sambodzia prawdopodobnie przynależą do jednej z odmian GRUPY POŁUDNIOWOBAŁTYCKIEJ, będącej częścią haplogrupy R1a, jakkolwiek wymaga to rozpoznania konkretnej mutacji SNP. Co ciekawe ich pochodzenie jest raczej bałtosłowiańskie a nie germańskie, jak mogłoby wskazywać nazwisko.
W bazie danych FTDNA znaleziono ponad 200 osób o identycznych lub podobnych (różnica 1 mutacji) wynikach testu 12 markerów co przedstawiciel rodziny Ejnebergów. Na tym poziomie testu ustalenie bliższych pokrewieństw z w/w rodzinami nie jest możliwe. Wymaga to uszczegółowienia testu poprzez rozpoznanie konkretnej mutacji (SNP) charakterystycznej dla tej rodziny.