Rodzina Bugalskich zamieszkuje obecnie okolice Wilgi (Zakrzew, Wicie, Celejów, Wilga) oraz Mniszewa (Gruszczyn), a więc południowo-wschodni skraj Urzecza. Na terenach tych pojawili się najprawdopodobniej ok. połowy XIX wieku, wcześniej związani byli z okolicami Warki (parafie Warka i Wrociszew). Najstarszy odnaleziony przodek – Krzysztof Bugayski, urodził się ok. 1675 roku, a w 1699 roku wziął ślub z Marianną Adamkówną w Michałowie (par. Wrociszew). Pierwotne nazwisko Bugajski (Bugayski) ma związek z nazwą „bugay” oznaczającą miejsce położone nad wodą (cecha gruntu lub okolicy, z prasł. *bug– 'zakręt, zakole rzeki’), co sugeruje nadwiślańskie lub nadpilczańskie pochodzenie tej rodziny.
Wyniki testu DNA przedstawiciela rodziny Bugalskich pokazały, że przynależy on do dość rzadkiej w Polsce haplogrupy E1b, określanej przez nas jako GRUPA ŚRÓDZIEMNOMORSKA. Przodkowie Bugalskich (Bugajskich) być może przybyli w okolice Czerska i Warki jako flisacy (oryle) lub też jako robotnicy sezonowi. Zachodnioeuropejscy krewniacy genetyczni Bugalskich sugerują natomiast, że rodzina mogła mieć związek z osadnictwem olęderskim z północy, a Bugajscy są dalekimi potomkami legionistów rzymskich osiadłych w północnych prowincjach Imperium (Fryzja, Wyspy Brytyjskie). W teście uwzględniającym 12 markerów w bazie danych FTDNA znaleziono ponad 800 osób o identycznym lub prawie identycznym profilu genetycznym. Nosiły one w znakomitej większości nazwiska łacińsko-germańskie i wywodziły się w szczególności z Niemiec, Anglii. Podobnie było na poziomie 25 markerów, gdzie ujawniono 134 krewniaków, wywodzących się głównie z zachodniej Europy. Test 37 markerów pokazał, że najbliżej spokrewnioną rodziną (różnica 4 mutacji) byli Mitinowie z Szewska w Rosji. Na poziomie 67 markerów nie ujawniono natomiast żadnych bliskich krewniaków Bugajskich.
Testy mutacji (SNP) wewnątrz haplogrupy E1b ujawniły, że Bugalscy należą do gałązki L542 oraz młodszej Z17293.