Zamieszkująca dziś na Urzeczu rodzina Biernackich początkowo nosiła nazwisko Biernat. Najwcześniej w metrykach cieciszewskich wymieniony jest Wojciech Biernat (ok. 1610-ok. 1670) z Sosnki, który w 1661 roku jest świadkiem na ślubie swej córki Katarzyny z Janem Podzikiem kuśnierzem z Baniochy. Kolejny wpis dotyczący tej rodziny pojawia się dopiero za blisko 30 lat w 1689 roku, kiedy Andrzej Gębski alias Biernat (ok 1666-ok 1696) syn Tomasza z Sosnki żeni się z Łucją Marczak c. Bartłomieja z Kozłowa. Kolejny wpis dotyczący tej rodziny pojawia się znów dopiero za 16 lat w 1705 roku, kiedy Szymon Biernat (ok 1690-ok 1750) z Sosnki występuje jako świadek na ślubie Jerzego Bogdana i Katarzyny Kotównej z Cieciszewa.
Skąpe zapiski z XVII/początku XVIII wieku na temat rodziny Biernat mogą świadczyć o tym, że rodzina ta często przemieszczała się np. z racji wykonywanego zawodu i nie była silnie związana z zamieszkującymi Urzecze grupami etnicznymi. Poświadczają to pośrednio metryki dotyczące Józefa Biernata (ok. 1740-1810), który jak się okazuje był stolarzem i zamieszkiwał z rodziną (I ż. Franciszką ze Stolarczyków i II ż. Krystyną z Mroczkowskich) przy dworze w Oborach. Rodzina Biernatów utrzymywała głównie związki ze specjalistami oborskimi, np. Gut/Gutt – garncarzy, a później zdunów i murarzy słomczyńskich, ale też z rodziną Wawrzyńca Muszyńskiego/Muchy ogrodnika w dobrach oborskich. Biernatowie na przełomie XVIII/XIX wieku występują też, jako świadkowie ze specjalistami sprowadzonymi do Obór z zagranicy: Pasalina (1791r), Stabensz (1791r), Tyss (1797r), Reyzler (1797r), German (1801r), co oznacza, że utrzymywali dobre relacje z szerokim zakresie.
Syn Józefa, Wojciech (ok. 1771-1817) nie kontynuuje rzemieślniczego fachu swojego ojca, bowiem żeni się ok. 1795 roku z Katarzyną z Kulczyków z Czernideł i zamieszkuje oraz pracuje w gospodarstwie rolnym żony. Kolejne pokolenia Biernackich, synowie: Jan (ok. 1802-1845) oraz Szymon (1836-1895) mieszkają w Łęgu i tam gospodarują na roli. Pozostali po Szymonie synowie są odpowiedzialni za kolejne rodziny Biernackich zamieszkujące dziś na Urzeczu, w tym przebadaną genetycznie linię.
Nazwisko Biernat na przełomie XVIII/XIX wieku ewoluuje i przybiera formy: Bernatt, Bernat, Bernacki, Biernacki i w tej ostatniej formie jest używane do dziś.
oprac. Danuta Bekalarek