Rodzina Molaków notowana jest od drugiej połowy XVII wieku zarówno na prawobrzeżnym (Ostrówek, Kępa Gliniecka, Julianów), jak i na lewobrzeżnym (Moczydłów, Podłęcze) Urzeczu, co świadczy, że mogła ona tu mieszkać znacznie wcześniej. Ich nazwisko związane jest z młynarstwem (młynarz: Mol – Moler) z dodaniem polskiej, patronimicznej końcówki -ak. Najstarszym znanym przodkiem przebadanej gałęzi rodu jest Jakub Molak (ur.1785) z nadwiślańskiego Ostrówka w parafii Góra Kalwaria.
Wyniki testu DNA pokazały, że Molakowie z Ostrówka przynależą do jednej z odmian GRUPY ZACHODNIOSŁOWIAŃSKIEJ, będącej prasłowiańską częścią wielkiej haplogrupy R1a. Wskazuje to pośrednio, że rodzinę raczej należy łączyć z lokalnym (mazowieckim) osadnictwem średniowiecznym, a nie zaś z ludnością napływową (olędrami). Oczywiście nie można wykluczyć, że Molowie/Molakowie przybyli ze wschodnich Niemiec, gdzie mutacja L260 była bardzo rozpowszechniona pośród zgermanizowanej ludności słowiańskiej. Pośrednio o tym świadczy rzadkość profilu genetycznego w Polsce.
W bazie danych FTDNA znaleziono tylko 1 osobę (Huszcza), której test różnił się zaledwie jedną mutacją przy porównaniu 12 markerów. Świadczy to o unikatowości profilu genetycznego przebadanej rodziny. Ustalenie innych, bliższych pokrewieństw nie jest jednak możliwe na tym poziomie testu, dlatego też niezbędne w przyszłości rozpoznanie konkretnej mutacji (SNP) charakterystycznej dla tej rodziny.