Stara rodzina Kabalów występuje na prawo- i lewobrzeżnym Urzeczu – w parafii czerskiej, górskiej, radwankowskiej (warszawickiej), goźlińskiej, wilskiej – przynajmniej od XVII wieku. Rozrodzenie i rozproszenie geograficzne rodu sugerują jego średniowieczne korzenie nad Wisłą. Przebadana gałąź rodziny wywodzi się z Wysoczyna w parafii Warszawice (potem Sobienie-Jeziory).
Wyniki testu DNA Kabalów z Wysoczyna pokazały, że przynależą oni do jednej z odmian GRUPY ZACHODNIOSŁOWIAŃSKIEJ, będącej słowiańską częścią wielkiej haplogrupy R1a. Test potwierdził pośrednio ustalenia genealogiczne, że rodzina sięgała korzeniami na Urzeczu okresu średniowiecza, wywodząc się ze starej, mazowieckiej ludności miejscowej. Zaprzeczył on też jednocześnie pokrewieństwu z „normańską” rodziną Kabulskich.
W bazie danych FTDNA znaleziono tylko 4 osoby, których profil genetyczny przy porównaniu 12 markerów różnił się od Kabalów zaledwie jedną mutacją. Wszystkie one wywodziły się z Polski i nosiły nazwiska słowiańskie (Bujnicki, Kocan, Nowaczyk, Zieliński). Dość bliskim krewniakiem genetycznym okazał się też niejaki pan Kobel z Niemiec, co zastanawia ze względu na podobieństwo obydwu nazwisk.
Ustalenie bliższych pokrewieństw z w/w rodzinami nie jest jednak możliwe na tym poziomie testu, dlatego też niezbędne w przyszłości jest rozpoznanie konkretnej mutacji (SNP).