Uszczegółowienie testu (BigY-500) rodziny Szklarzów pozwoliło na odkrycie kolejnych trzech mutacji, młodszych niż Y2608: Y2608>YP1626>YP5502>Y63406. I tak mutację Y2609 datowaną na ok. 2300 lat temu posiada przynajmniej 20 przetestowanych rodzin (w tym: Jagodić, Jarić, Kosir, Kula, Lance, Lotocky, Monaco, Pavlović, Pura, Smith) z Polski, Słowacji, Czech, Ukrainy, Rosji, Słowenii, Chorwacji. Równie często i na tym samym terenie występuje kolejna mutacja Y2608, której wspólny przodek datowany jest na ok. 50 rok n.e. Następna mutacja rodziny Szklarzów (YP1626), datowana na czas wędrówki Słowian w VI wieku, „odcina” już tylko niewielką cześć z w/w rodzin (Kula, Pawlović, Pura oraz Słowaka o nieznanym nazwisku), pozostali to zatem znacznie dalsi krewniacy. Jeszcze młodsza gałąź YP5502 datowana jest na ok. 800 rok, a więc na wczesne średniowiecze jest charakterystyczna póki co tylko dla rodziny Szklarzów, rodziny Kulów z Jabłonicy (w. podkarpackie), rodziny Purów oraz wspomnianego Słowaka z Preszowskiego Kraju.
Wynik testu wskazuje, że przodkowie Szklarzów być może przybyli na Urzecze Wisłą, jako flisacy czy robotnicy sezonowi (tzw. bandosi) z południowej Polski. Pierwotnie zamieszkiwali oni niewątpliwie tereny podkarpackie na pograniczu Słowacji i Polski. Co ciekawe z terenów Urzecza i najbliższych okolic znane są i inne rodziny z gałęzi „karpacko-dalmackiej”, w tym: Ajdaccy/Hajdaccy/Hajdukowie z Wólki Mlądzkiej i dwie rodziny z parafii Jazgarzew – Rosłonowie i Słowikowie. Możliwe zatem, że na Urzecze przybyło w pewnym okresie kilka rodzin z Południa.