Stara szlachecka rodzina pieczętująca się herbem Lubicz, wywodziła się z Szelig (Małych i Wielkich) w parafii Słupno w ziemi płockiej. Część z tej rodziny (po Jędrzeju, pisarzu ziemskim pomorskim) w 2 połowie XVII stulecia osiadła z Prusach i na Pomorzu (dobra Spęgawek). Najbardziej znanym jej przedstawicielem był Aleksander Sielski (zm. 1682) – kasztelan gnieźnieński, marszałek sejmu i komisarz Żup Wielickich.
Ryc. 33 Herb Lubicz Sielskich
Najstarszym znanym przodkiem przebadanej genetycznie gałęzi rodu jest Marcin Sielski (ur. ok. 1750), żonaty z Joanną Sokolnicką, który mieszkał w Gąbie w parafii Mszczonów. Ich syn Franciszek Sielski (1772-1849) objął funkcję ekonoma w majątku Szymanowskich w Łubnej koło Słomczyna, a następnie zamieszkał w Czersku, Sułkowicach, Podchynówku oraz Moczydłowie na Urzeczu.
Ryc. 34 Łubna par. Słomczyn, 1819 r. Ślub Franciszka Sielskiego i Julianny Kowalskiej
Ekonom, propinator, a potem kolonista Franciszek Sielski doczekał się z dwóch żon (Julianny Petroneli Kowalskiej i Sabiny Parznickiej) licznego potomstwa, w tym syna Leona Konstantego (1824-1869), bezpośredniego przodka przebadanej genetycznie gałęzi rodziny.